Μετά από μια εξαιρετική εγκυμοσύνη, την οποία χάρηκα όσο δεν πάει και την έζησα όσο πιο φυσικά ήξερα τότε, είχα ένα κακό, "βίαιο" τοκετό. Η λέξη βίαιος μπορεί να ακούγεται υπερβολική αλλά κατα τη γνώμη μου, η καισαρική τομή στην οποία κατέφυγε ο γιατρός μου δεν αποτελούσε σε καμία περίπτωση τη φυσική εξέλιξη της εγκυμοσύνης μου, και σε καμία περίπτωση δεν ήταν δικαιολογημένη. Μεγάλο μερίδιο της ευθύνης έχω βέβαια και εγώ αφού η απειρία μου και ο φόβος με ώθησαν να δεχτώ την εξέλιξη αυτή σαν να μην ήμουν εγώ και το μωρό μου φτιαγμένοι για να ζήσουμε μια φυσιολογική γέννηση. Και τελικά, από πότε η γέννα είναι μια κατάσταση που χρήζει χειρουργίου, ολικής αναισθησίας (ακραίο αλλά στη δική μου περίπτωση έτσι έγινε) και εξειδικευμένης ιατρικής παρακολούθησης; Οι γυναίκες δηλαδή του δυτικού, καπιταλιστικού (έχει κι αυτό τη σημασία του) κόσμου δεν είμαστε ικανές να φέρουμε στον κόσμο παιδιά με τον τρόπο που εκατομύρια γυναίκες το κάνουν μέχρι σήμερα. Δέχτηκα, λοιπόν τότε, την αναπάντεχη εξέλιξη ως αναγκαία, το αφύσικο ως αναπόφευκτο...
Δε θέλω να φλυαρίσω άλλο για τη δική μου περίπτωση. Θέλω να σας δείξω το trailer μιας ταινίας που λέγεται "Orgasmic birth" και αναφέρεται σε πραγματικές ιστορίες και αφηγήσεις και εστιάζει στην αντιμετώπιση της γέννας ως μιας απολαυστικής διαδικασίας. Εϊναι άλλωστε η γέννα η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή των περισσοτέρων γυναικών, είναι η στιγμή που γινόμαστε μητέρες, θα έπρεπε να την χαιρόμαστε...
Γκρρρρρρ τόση ώρα έγραφα και δεν καταχωρήθηκε το σχόλιό μου... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε γενικές γραμμές ανέλυα το ψώνιο που έχουμε σαν γυναίκες να έχουμε "προσωπικό" γυναικολόγο, να συζητάμε τα καλά και τα κακά ενός ιδιωτικού νοσοκομείου (κ εννοείται καταλήγουμε σε αυτά παρόλο που τα αρνητικά βαραίνουν στη ζυγαριά), λες και δηλαδή θα μείνουμε κανέναν αιώνα σε αυτά τα δωμάτια, αν θα γεννήσουμε φυσιολογικά ή με καισαρική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς καταλάβουμε οτι και οι γιατροί το ψυχογράφημά μας κάνουν τόσους μήνες που μας βλέπουν και κρίνουν πως θα κινηθούν. Ακόμα και όσοι γονείς είναι ψαγμένοι για τις περιπτώσεις που επιβάλλεται η καισαρική τομή, ακόμα και τότε ο γιατρός θα κρίνει και θα τον πείσει με κάτι ψαρωτικό που τη δεδομένη στιγμή δεν θα μπορείς να το διαπραγματευτείς.
Χωρίς να θέλω να δημιουργήσω τύψεις σε κανέναν, έχουμε μεγάλη ευθύνη. Δείχνουμε αγχωμένες και το εκμεταλλεύονται.
Και τι έγινε ρε παιδιά? μια γέννα είναι...Βαρέθηκα να ακούω πόσο υπέφερε η μάνα κατά τον τοκετό. "Οι τρομεροί πόνοι, και όλο το θρίλερ που δημιουργούν γύρω από αυτο".
Εγώ γέννησα με φυσιολογικό τοκετό, μου άρεσε, το γούσταρα και δεν ταλαιπωρήθηκα καθόλου! Όσο για τους πόνους?..... Δεν θυμάμαι τίποτα :)
Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι Βαρβάρα μου. Τεράστια η ευθύνη μας, μόνη δικαιολογία έχω την απειρία και τίποτε άλλο. Όμως μου στοιχισε πολύ ότι δεν έζησα αυτή την εμπειρία και σε διαβεβαιώ ότι είχα κάνει όση προετοιμασία μπορούσα για ένα φυσιολογικό τοκετό: έκανα μαθήματα ανώδυνου τοκετού,περπατούσα συνέχεια, προσπάθησα να έχω την καλύτερη δυνατή φυσική κατάσταση, μέχρι και γιατρό άλλαξα και πήγα σε γιατρό δημόσιου νοσοκομείου γιατί θεωρούσα ότι θα ήταν υπέρ της φυσιολογικής γέννας και όχι ένας ακόμα φραγκοφονιάς που θέλει να τελειώνει τις γέννες του σε 10 λεπτά και μετά πάμε παρακάτων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να 'χει όποιες και αν είναι οι ευθύνες, δεν ξέρω αν θα ξεπεράσω ποτέ αυτή την έλλειψη, αυτή την αίσθηση ανολοκλήρωσης...
Μην έχεις τύψεις κοριτσάκι μου και καμία άλλη μανουλα δεν θα έπρεπε να έχει. Όλα συνδέονται με την κάλπικη κοινωνία που ζούμε και μεγαλώνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο βωμό του χρήματος μοιάζουμε με άγρια ζώα και όχι με ανθρώπους....