Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Μια απώλεια...

Έχασα τη γιαγιά μου προχτες το πρωί. Στα 82 της και έχοντας χάσει κάθε διάθεση για να ζήσει εδώ και δυο χρόνια, απελευθερώθηκε από το κουρασμένο και ανήμπορο κορμί της. Θα μου λείψει πολύ. Θα μου λείψει η πληθωρική αγκαλιά της, η συγκίνησή της κάθε φορά που μ' αντίκριζε, η πολίτικη κουζίνα της, η διάθεσή της για βόλτα, για χορούς, για κοκεταρία.
Η γιαγιά μου η Κλεοπάτρα, ήταν η τελευταία μου γιαγιά και κλείνοντας το κύκλο της ζωής της, κλείνει μια εποχή για μας. Ίσως αντιλαμβάνομαι πιο έντονα ότι μεγαλώνουμε, ότι η μητέρα μου είναι πια εκείνη γιαγιά και εγώ μητέρα.
Θα ευχόμουν μόνο, να ήταν καλύτερα την τελευταία της χρονιά και να είχε χαρεί περισσότερο τον Αντώνη. Η γιαγιά ήταν κατάκοιτη τα τελευταία χρόνια, και έπασχε λόγω αυτού από κατάθλιψη. Παρ' όλο που την είδα να γελά με το μικρό μου τύραννο, το ένιωθα ότι δεν ήταν πια κοντά μας, τουλάχιστον όχι η ψυχή της.
Η γιαγιά Κλεοπάτρα έφυγε ακριβώς εννιά χρόνια μετά τον παππού. Την ίδια ημερομηνία και σχεδόν την ίδια ώρα...

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Βρεφικές τροφές

Το να φτιάχνεις μόνη σου το φαγητό για το μωρό σου μπορεί να ακούγεται μεγάλος μπελάς αλλά με λίγο καλό προγραμματισμό θα ανταμείψει και εσένα και το μωρό σου. Το φαγητό για τα μωρά δεν είναι τίποτε άλλο παρά το φαγητό που τρώμε ή θα έπρεπε να τρώμε απλώς είναι πολτοποιημένο. Τα μωρά μας μπορούν να φάνε αυτό που τρώμε εμείς (εκτός μερικών εξαιρέσεων) αρκεί να είναι κατάλληλα προετοιμασμένο για αυτά.  
Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα στο να φτιάχνεις μόνη σου το φαγητό του μικρού σου. Τα έτοιμα βρεφικά γεύματα είναι πολύ ακριβά και περιέχουν συντηρητικά. Επίσης όταν παρασκευάζεις μόνη σου τα γεύματα του μωρού σου, απαλείφεις το κόστος κατασκευής και την ανάγκη για ανακύκλωση όλων των γυάλινων συσκευασιών στις οποίες συσκευάζονται τα έτοιμα γεύματα.
Το μόνο που χρειάζεται σαν εξοπλισμός είναι ένα μπλέντερ , ένας μύλος για πουρέ, ένα δυο βάζα για αποθήκευση και σε περίπτωση που ταξιδεύετε ή περνάτε αρκετό χρόνο εκτός σπιτιού μαζί με το μωρό σας ένα μικρό θερμός. 
Όταν το μωράκι ξεκινάει τις στερεές τροφές τα πράγματα είναι πολύ απλά. Πολτοποιημένα λαχανικά με καλής ποιότητας πρωτεϊνη, πολτοποιημένα φρούτα και δημητριακά. Εγώ για το τελευταίο προτίμησα νιφάδες βρώμης με μητρικό γάλα. Επίσης όσον αφορά τα λαχανικά, τα όσπρια και το κρέας προτίμησα βιολογικά προϊόντα, τα οποία πράγματι είναι πιο ακριβά από τα συμβατικά αλλά αγοράζουμε ακριβώς την μικρή ποσότητα που χρειάζεται ο μικρούλης και φροντίζουμε να μην πετάμε υλικά. Στο μαγείρεμα τους χρησιμοποιώ ελάχιστο νερό ώστε να μην χρειαστεί να σουρωθεί) με κλειστό το καπάκι και το φαγάκι κρατάει όλες του τις βιταμίνες. Αυτό που πρόσεξα πολύ ήταν να μην βάζω αλάτι στο φαΐ. Τα λαχανικά και το κρέας έχουν ήδη αρκετά άλατα και τα νεφρά του βρέφους δεν είναι ακόμη προετοιμασμένα να κάνουν διηθήσεις μεγάλων ποσοτήτων αλάτων. Ααα... και το λαδάκι, στο τέλος ωμό.
Σιγά σιγά τώρα που χρόνισε τα πράγματα είναι πιο απλά αφού ο Αντώνης τρώει σχεδόν ότι κι εμείς και αυτό είναι και μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία για μένα, να μαγειρεύω πιο υγιεινά φαγητά, με πιο απλά και καλής ποιότητας υλικά, πολλά λαχανικά και όσπρια και λιγότερο κρέας.
Το μαγείρεμα τόσο για το μωρό μου αλλά και για όλη μου την οικογένεια τελικά είναι μια επένδυση για την καλή μας υγεία και ο κόπος που απαιτεί είναι σίγουρα πολύ μικρός σε σχέση με την επιβράβευση που ελπίζω όλοι μας να λάβουμε στο μέλλον.

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Οι επίδοξοι κηπουροί...


Μια καινούρια τρέλα που μας βρήκε όταν έμεινα έγκυος, ήταν να φτιάξουμε το δικό μας μποστάνι. Έχουμε ένα εξοχικό κοντά στους Αγίους Θεοδώρους Κορίνθου που πηγαίνουμε αρκετά συχνά. Μέσα στον κήπο είχε μέχρι τότε κυρίως οπωροφόρα δέντρα, δυο τρεις ελιές, λουλούδια και ευτυχώς για μας, καμιά πενηνταριά τ.μ. ελεύθερα για πειραματισμό. Έτσι το Μάη του 2009 και ενώ εγώ ήμουν 8 μηνών έγκυος φτιάξαμε ένα φοβερό κηπάκι με ντομάτες, κολοκύθια, αγγούρια, πιπεριές και μελιτζάνες. Το χειμώνα τα αντικαταστήσαμε με μαρούλια, σπανάκι, ρόκα και καροτάκια. Χρησιμοποιήσαμε μόνο οργανική κομπόστα για λίπασμα, βρασμένη τσουκνίδα σαν παρασιτοκτόνο και λίγο βιολογικό λίπασμα όπου χρειαζόταν περαιτέρω ενίσχυση. Σίγουρα δεν είμαστε ακόμα τόσοοργανωμένοι ώστε να περνάμε μόνο με τις δικές μας καλλιέργεις, αλλά τουλάχιστό για ένα εξάμηνο το χρόνο, τρώμε δικά μας προϊόντα.
Εγώ και ο μικρούλης μου ξεχορταριάζουμε...
Το φοβερό είναι ότι φέτος που ο Αντώνης μας είναι ήδη 1 έτους, έχει ήδη συνηθίσει κάθε πρωί που σηκώνεται να πηγαίνει με το μπαμπά του στον κήπο να μαζέψουν τα λαχανικά της ημέρας. Πρέπει να δείτε με τι καμάρι επιστρέφει στο σπίτι με τις ντομάτες και τα αγγούρια στα χέρια!
Ο Αντώνης εν ώρα εργασίας!

Θα επανέλθω από Δευτέρα με περισσότερες φωτογραφίες ...

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

BPA ή δισφαινόλη Α

Λίγο αφού γεννήθηκε ο Αντώνης, βρέθηκα μπροστά σε κάποια άρθρα ξενόγλωσσων blogs τα οποία αναφέρονταν στη δισφαινόλη Α. Η χημική αυτή ουσία χρησιμοποιείται εκτός άλλων και στην κατασκευή μπιμπερό, δοχείων φαγητού, βρεφικών ποτηριών και δυστυχώς μελέτες συνέδεσαν την ΒΡΑ με πλήθος σοβαρών προβλημάτων, όπως ο καρκίνος του μαστού, του προστάτη, των όρχεων, του θυρεοειδούς, οι καρδιοπάθειες, η παχυσαρκία, οι ηπατικές βλάβες, οι νευρολογικές διαταραχές. (Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=343869&dt=18/07/2010#ixzz0x7pk87nB)

Αποφασίσαμε λοιπόν να παραγγείλουμε μπιμπερό, πιπίλες και παιχνιδάκια για τα δοντάκια του τα οποία να μην περιέχουν BPA. 

Το αγαπημένο μου από αυτά είναι η Σόφι η καμηλοπάρδαλη. Ένα παιχνιδάκι για τους πόνους στα δοντάκια του το οποίο είναι φτιαγμένο από φυσικό καουτσούκ και φυτικές βαφές. Ο Αντώνης το βασάνισε όσο δεν παίρνει και τώρα το έχω φυλάξει για το επόμενο μικρό μου. Επίσης λατρέψαμε αυτή την πιπίλα από φυσικό καουτσούκ.

Τα περισσότερα  από αυτά τα αγοράσαμε μέσω internet. Ρίξτε μια ματιά στον παρακάτω σύνδεσμο
Θα βρείτε πολλά προϊόντα φτιαγμένα με υλικά που είναι ασφαλή για την υγεία των παιδιών σας.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Θηλασμός και δουλειά

Σε περίπτωση που κάποιος πιστεύει ότι ο θηλασμός είναι προνόμιο μόνο για τις μαμάδες που δεν εργάζονται ή έχουν μεγάλης διάρκειας γονικές άδειες μπορώ από προσωπικής εμπειρίας να πω ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Εγώ εκείνο το διάστημα (και για κάνα μήνα ακόμα) ήμουν συμβασιούχος μίσθωσης έργου σε ένα ασφαλιστικό οργανισμό. Αυτό σημαίνει ότι δεν δικαιούμαι καθόλου άδεια, ούτε τοκετού, ούτε λοχείας, ούτε γονική ούτε τίποτα!!! Πήρα λοιπόν τρεις μήνες άδεια άνευ αποδοχών και όταν ο Αντώνης ήταν μόλις δύο μηνών, επέστρεψα στη δουλειά. Ήμουν όμως αποφασισμένη ότι θα συνεχίζω να τον θηλάζω αποκλειστικά και έτσι επέστρεψα στη δουλειά παρέα... με το θήλαστρό μου. Κάθε πρωί στις 11 κλεινόμουν στο αποθηκάκι της δουλειάς  για κάνα εικοσάλεπτο, έπειτα έβαζα το γάλα στο ψυγείο και το μεσημέρι το πήγαινα στο σπίτι. Το μητρικό γάλα μπορεί να διατηρηθεί σε θερμοκρασία δωματίου (μέχρι και 25οC) για 6 με 8 ώρες, στο ψυγείο μέχρι και 72 ώρες και στην κατάψυξη άνετα μέχρι 3 μήνες.  
Υπάρχουν διάφορα είδη θήλαστρων από χειροκίνητα μέχρι ηλεκτρικά. Εγώ χρησιμοποιούσα το δεύτερο γιατί ήθελα κάτι σχετικά γρήγορο και απλό. Το θήλαστρο αυτό κόστιζε περίπου 100 ευρώ.
Δε θα ισχυριστώ σε καμία περίπτωση ότι αυτή η διαδικασία ήταν ευχάριστη, ήταν βαρετό και πολλές φορές κουραστικό, άσε που σίγουρα στερείται της τρυφερότητας του να θηλάζεις η ίδια το παιδί σου. Θεώρησα όμως τότε και πιστεύω ακόμα ότι έκανα μια επένδυση για την υγεία του παιδιού μου και ελπίζω να ο μικρός να ωφεληθεί από αυτή τη μικρή θυσία..

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Θηλασμός

Ξεκίνησα λοιπόν την ιστορία μου δυο χρόνια περίπου πριν και δε θέλω να κουράσω αλλά αυτά τα χρόνια υπήρξαν πολύ καθοριστικά για το ποια είμαι σήμερα. Θα αναγκαστώ λοιπόν να προσπεράσω σημαντικά για μένα θέματα και γεγονότα αλλά είμαι σίγουρη ότι κατά τη διάρκεια λειτουργίας του blog θα βρεθούν ξανά μπροστά μου. 
Οι εννέα μήνες της εγκυμοσύνης πέρασαν και μπορώ να πω σήμερα με βεβαιότητα ότι ήταν οι πιο δημιουργικοί μήνες της ζωής μου και είμαι σίγουρη ότι και για τον άντρα μου ισχύει το ίδιο. Τον Ιούνη του 2009 γεννήθηκε ο Αντώνης μας και δεν μπορούσα να πιστέψω πώς στάθηκα τόσο τυχερή να έρθω στη θέση να δώσω ζωή σε ένα νέο πλάσμα. 
Από 'κείνη τη μέρα όλα άλλαξαν. Πολύ χαρά, πολύ κούραση, πολύ άγχος και κυνήγι του χρόνου αλλά και πάλι... πολύ χαρά. 

Η πρώτη απόφαση που πήρα για το μικρό μου τύραννο ήταν ότι θα τον θήλαζα αποκλειστικά, πράγμα το οποίο έκανα για τους επόμενους 11 μήνες. Είχα ενημερωθεί σωστά και ήξερα ότι εφόσον ήθελα να θηλάσω το μωρό μου σίγουρα θα μπορούσα. Υπάρχουν άπειρες πηγές στο διαδίκτυο από τις οποίες μπορείτε να ενημερωθείτε και εδώ θα σας παραθέσω κάποιες από αυτές:
http://www.breastfeeding.com/
http://www.eutokia.gr/
http://www.thilasmos.gr/index.htm
Δεν ξέρω τι έχετε ακούσει από φίλες και μαμάδες, μην χάσετε όμως την ευκαιρία να δώσετε αυτό το δώρο στο μωρό σας και στον εαυτό σας. Το δέσιμο που αναπτύχθηκε με το μπεμπάκι μου ήταν μοναδικό, και οι στιγμές του θηλασμού, πλημμύριζαν από αγαλλίαση. Για τις πιο πρακτικές όμως ο θηλασμός είναι πιο εύκολος από το ξένο γάλα, δεν έχει αποστείρωση, πλύσιμο μπιμπερό, δεν χρειάζεται καν να σηκωθείς από το κρεβάτι και είναι σαφέστατα πιο οικονομικός. 

Προγεννητική Αγωγή

Είναι λίγο δύσκολο να αποφασίσω από που να ξεκινήσω. Είναι πολλά αυτά που με ενδιαφέρουν και θα επιθυμούσα να μοιραστώ μαζί σας αλλά σίγουρα για μένα το πιο σημαντικό σήμερα είναι το ότι είμαι μητέρα. Προσπαθώ λοιπόν να χρησιμοποιήσω το ένστικτό μου αλλά και τη πληθώρα γνώσης που υπάρχει στο διαδίκτυο για να βοηθήσω το μικρό μου μπόμπιρα να είναι ευτυχισμένος και υγιής.
Προσανατολίζομαι και εγώ μαζί με πολλούς φίλους αλλά και άλλους bloggers σε ένα πιο φυσικό τρόπο ζωής. Ήμουν πάντα ευαισθητοποιημένη με θέματα περιβαλλοντικής συνείδησης άλλα τώρα με τον μικρούλη στο σπίτι, αισθάνομαι υποχρεωμένη να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για τη μικρή μου οικογένεια.
Έμεινα έγκυος τον Οκτώβρη του 2008, και από εκείνη τη μέρα αποφάσισα πως πρέπει να προσέχω ακόμα περισσότερο τον εαυτό μου, αφού ότι έκανα επηρέαζε το σποράκι μου. Πραγματικά όλους τους μήνες που ακολούθησαν πρόσεξα πάρα πολύ τη διατροφή μου, τη φυσική μου κατάσταση και σίγουρα τη διάθεσή μου. Μελέτησα βιβλία προγεννητικής αγωγής, και ανακάλυψα πόσο σημαντικό είναι να καταλάβουμε οτι το παιδί μας είναι στη ζωή όχι από τη μέρα της γέννησης αλλά από τη μέρα της σύλληψης. Δεν αρκεί  να προσέχουμε τη φυσική μας κατάσταση αλλά οφείλουμε να δίνουμε μεγάλη σημασία στην πνευματική μας ανάπτυξη και στην ψυχική μας ηρεμία.
Αυτά για αρχή... Ρίξτε μια ματιά στους παρακάτω συνδέσμους και μόλις βρω χρόνο θα τα ξαναπούμε με περισσότερες πληροφορίες για το θέμα..

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Καλώς Ορίσατε!

Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα νιώσω την ανάγκη να μοιραστώ προσωπικές μου σκέψεις με ένα κοινό που δε γνωρίζω, δεν είμαι και πολύ κοινωνική συνήθως αλλά ο ερχομός του αγαπημένου μου μωρού και οι τεράστιες αλλαγές που έφερε στη ζωή μου και στον τρόπο που βλέπω πια τα πράγματα με ώθησε να θέλω να συζητώ και να ανταλλάσω σκέψεις με ανθρώπους που έχουν κοινές ή ... καθόλου κοινές ιδέες με μένα. Καλή αρχή λοιπόν και καλώς ορίσατε!